loader image

შრომითი ურთიერთობა vs. ფრილანსერთან თანამშრომლობა: როგორ დავიცვათ თავი იურიდიული რისკებისგან?

Share on facebook
Share on linkedin

შესავალი

გიგ-ეკონიმიკის განვითარებასთან ერთად, საქართველოში, ისევე როგორც მთელ მსოფლიოში, დღითიდღე იზრდება დამოუკიდებელი კონტრაქტორების ე.წ. ფრილანსერების რაოდენობა და მათზე მოთხოვნა. ფრილანსერს არ ყავს ე.წ. ბოსი, ის თავისუფალია სამუშაოს პროცესში, არ არის მიჯაჭვული ერთ კონკრეტულ დამსაქმებელს და მის ოფისს, თავად ირჩევს იმ პროექტს, რომელზე მუშაობაც მისთვის საინტერესო და მიმზიდველია, ხოლო დამკვეთი ნაკლები საოპერაციო დანახარჯებით იღებს ბევრად უფრო გამოცდილი პროფესიონალის მომსახურებას, მისი და ფრილანსერის ურთიერთობა არ არის შრომის ურთიერთობის მკაცრი რეგულაციების ჩარჩოში მოქცეული და არც წინასწარ დადგენილ სახელშეკრულებო პირობებს ახვევს კანონმდებელი დამკვეთს თავს. ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე სულ უფრო ნაკლები ადამიანი ირჩევს მკაცრ შრომით ურთიერთობებს და ბოლოდროინდელი კვლევების თანახმად ახლო მომავალში ფრილანსერების რაოდენობა საგრძნობლად გადააჭარბებს შრომითი ურთიერთობების ფარგლებში დასაქმებულთა რაოდენობას.

ფრილანსერული მომსახურების სამართლებრივი კვალიფიკაცია და მისი შრომითი ურთიერთობისაგან გამიჯვნა აუცილებელია, რადგან ორივე ურთიერთობა განსხვავებულად რეგულირდება კანონმდებლობის ფარგლებში და მათი სამართლებრივი შედეგებიც საკმაოდ განსხვავებულია. მაგალითად:

  • დამკვეთის მიერ მომსახურების ხელშეკრულების უმიზეზოდ შეწყვეტა იწვევს ფრილანსერისათვის მიყენებული ზიანის ანაზღაურების ვალდებულებას, ხოლო შრომითი ხელშეკრულების უსაფუძვლოდ შეწყვეტა იწვევს დასაქმებულისათვის განაცდურის ანაზღაურებისა და სამსახურში აღდგენის ვალდებულებას, ან მისთვის კომპენსაციის სხვაგვარად გადახდის ვალდებულებას.
  • მომსახურების ხელშეკრულების ვადის გასვლით ურთიერთობა სრულდება, შრომითი ხელშეკრულების ვადის გასვლისას კი შესაძლოა კითხვის ნიშნის ქვეშ დადგეს მისი დასრულების საკითხი, გარკვეულ შემთხვევებში ვადიანი შრომითი ხელშეკრულება იქცევა უვადოდ დადებულად, მისი შეწყვეტა კი უნდა მოხდეს კონკრეტული საფუძვლებით, წინააღმდეგ შემთხვევაში დამსაქმებელს მოუწევს აუნაზღაუროს განაცდური და აღადგინოს დასაქმებული სამსახურში ან მისცეს სხვაგვარი კომპენსაცია.
  • დასაქმებულს ნებისმიერ დროს შეუძლია მოითხოვოს შრომითი ხელშეკრულების შეწყვეტა, ხოლო ფრილანსერის მიერ მომსახურების უსაფუძლოდ შეწყვეტა როგორც წესი იწვევს დამკვეთისათვის ზიანის ანაზღაურების ვალდებულებას. შედეგად, თუკი ფრილანსერი დამკვეთთან უსაფძვლოდ შეწყვეტს მომსახურების ხელშეკრულებას და დამკვეთი ითხოვს ზიანის ანაზღაურებას და თუკი ფრილანსერსა და დამკვეთს შორის ურთიერთობა დაკვალიფიცირდა შრომით ურთიერთობად, საკმაოდ მაღალი რისკია, რომ ფრილანსერი გათავისუფლდეს ზიანის ანაზღაურების ვალდებულებისაგან.
  • მომსახურების ხელშეკრულების ფარგლებში მხარეებს შეუძლიათ შეთანხმდნენ მისი შეწყვეტის სასურველ საფუძვლებზე, შრომითი ხელშეკრულების შეწყვეტის ამომწურავი საფუძვლები კი კანონმდებლობითაა დადგენილი. შედეგად, თუკი დამკვეთი ფრილანსერთან წყვეტს მომსახურების ხელშეკრულებას ამავე ხელშეკრულებაში გაწერილი საფუძვლებით, მაგრამ ეს არ წარმოადგენს შრომითი ხელშეკრულების კანონმდებლობით დადგენილ საფუძველს, მომსახურების ხელშეკრულების შრომით ხელშეკრულებად კვალიფიკაციის შემთხვევაში დამკვეთს მოუწევს აღადგინოს დასაქმებული სამსახურში.

სასამართლო პრაქტიკის ფარგლებში არსებობს არაერთი დავა მომსახურების ურთიერთობის შრომით ურთიერთობად კვალიფიკაციასთან დაკავშირებით და საკმაოდ ხშირია შემთხვევა, როდესაც დამკვეთსა და ფრილანსერს შორის დადებული მომსახურების ხელშეკრულება დაკვალიფიცირებულა შრომით ურთიერთობად, შედეგად კი დამკვეთს დაკისრებია ფრილანსერის სამსახურში აღდგენისა და განაცდურის ანაზღაურების ვალდებულება (მათ შორის მაშინაც, როცა მომსახურების ხელშეკრულებას გაუვიდა ვადა და ურთიერთობა დასრულდა), ან მისთვის სხვაგვარი კომპენსაციის გადახდის ვალდებულება.

შრომითი ურთიერთობის გამიჯვნა ე.წ. ფრილანსერული ურთიერთობისაგან

შრომითი და მომსახურების ურთიერთობის გამიჯვნის ერთ-ერთი უმნიშნელოვანესი კრიტერიუმი სწორედ ურთიერთობის ხასიათია და მისთვის არ აქვს მნიშვნელობა რა სახის ხელშეკრულება იდება მხარეთა შორის (მათ შორის არ აქვს მნიშვნელობა ხელშეკრულების დასახელებას) ან თავად მხარეები რა ურთიერთობად მოიაზრებენ მას ხელშეკრულების ფარგლებში. კვალიფიკაციისათვის მნიშვნელოვანია უშუალოდ თანამშრომლობის პერიოდში როგორ ხდება სამუშაოს შესრულება და რა ხასიათს ატარებს ის უშუალოდ ყოველდღიური საქმიანობის პერიოდში.

ამ ურთიერთობას შორის არსებობს შემდეგი ძირითადი, პრაქტიკული განსხვავებები:

შრომითი ურთიერთობა მომსახურების ურთიერთობა

დაქვემდებარებული ურთიერთობა. შრომითი ურთიერთობის ფარგლებში დამსაქმებელი აკონტროლებს დასაქმებულის სამუშაოს შესრულების პროცესს, უდგენს დასაქმებულს ქცევის წესებს. დამსაქმებელი განსაზღვრავს: სამუშაო საათებს, შესვენების ხანგრძლივობას, აკონტროლებს დასაქმებულის სამსახურში გამოცხადებას, ადგენს დასაქმებულის ქცევის წესებს, დასაქმებული ვალდებულია შვებულება ან დასვენება შეუთანხმოს უშუალო მენეჯერს და სხვა.

თანასწორობაზე დაფუძნებული ურთიერთობა. მხარეები ადგენენ ურთიერთობის ზოგად წესებსა და ფარგლებს, ორიენტირებულნი არიან კონკრეტული შედეგის მიღებაზე. მომსახურების ხელშეკრულების ფარგლებში ფრილანსერის ანგარიშვალდებულება დამკვეთის მიმართ გამოიხატება შეკვეთილი სამუშაოს საბოლოო შედეგის (რეზულტატის) შეთანხმებული სახით მიწოდებაში.

დამსაქმებელი ცალმხრივად განსაზღვრავს პერიოდულად შესასრულებელ დავალებებს, სამუშაოს აღწერა საკმაოდ ზოგადია.

დამკვეთისათვის განსაკუთრებით მნიშნველოვანია კონკრეტულად შესასრულებელი სამუშაოს აღწერა, ხარისხი, კრიტერიუმი და კონკრეტული ვადა, რა ვადაში უნდა მიიღოს მომსახურების შედეგი.

შრომითი ურთიერთობის ფარგლებში დამსაქმებელს უფლება აქვს დასაქმებულს შეუზღუდოს სხვა ნებისმიერ პირთან დასაქმება ან თუნდაც მომსახურების გაწევა, როგორც მთელი შრომითი ურთიერთობის ფარგლებში ასევე მისი შეწყვეტიდან გარკვეული პერიოდის  განმავლობაში.

მომსახურების ხელშეკრულებისათვის კი ასეთი შეზღუდვა არ არის დამახასიათებელი. კონკურენციიდან გამომდინარე, შესაძლოა გარკვეული შეზღუდვების დაწესება (მაგ: შესაძლებელია პროგრამული უზრუნველყოფის შემქმნელს დამკვეთმა შეუზღუდოს ზუსტად იმავე პროგრამული უზრუნველყოფის კონკურენტისათვის შექმნა), თუმცა ასეთი შეზღუდვა როგორც წესი შემოფარგლულია გარკვეული ვადით, პირთა წრით, კონრეტული საქმიანობის სფეროებით და სხვა.

შრომითი კანონმდებლობით დასაქმებული ვალდებულია სამუშაო შეასრულოს პირადად.

მომსახურების ურთიერთობის ფარგლებში ასეთი მკაცრი შეზღუდვა არ არსებობს (რა თქმა უნდა არ არის საუბარი ისეთ შემთხვევაზე, როდესაც მომსახურების ხასიათიდან გამომდინარეობს აღნიშნული, მაგალითად როდესაც კონკრეტულ მხატვარს უკვეთავთ ნახატის დახატვას, ან მუსიკოსს მუსიკის შექმნას და ა.შ.) და ფრილანსერი როგორც წესი თავად არჩევს მომსახურების გაწევისას დამხმარე პირებს, იმ პირობით, რომ მათ ქმედებებზე ფრილანსერი აგებს პასუხს.

შრომის ანაზღაურების მიღება, როგორც წესი, არ არის დამოკიდებული დასაქმებულის მიერ მისი ფუნქციისა და მოვალეობის შესრულებიდან გამომდინარე უშუალოდ შედეგის დადგომაზე.

მომსახურების ურთიერთობის ფარგლებში კი, მომსახურების საფასურის გადახდა, როგორც წესი, დამოკიდებულია კონკრეტული შედეგის დადგომაზე, ანუ სამუშაოს ფაქტობრივად შესრულებაზე.

დასაქმებული დამსაქმებლის გუნდის წევრია. სარგებლობს დამსაქმებლის ქონებით, ესწრება დამსაქმებლის ორგანიზებულ ღონისძიებებს (თანამშრომელთა შეხვედრებს, თიმ ბილდინგებს, კორპორაციულ საღამოებს და ა.შ.), მონაწილეობს დამსაქმებლის სხვადასხვა გუნდების ანგარიშების განხილვებში, სარგებლობს კორპორატიული მეილით, ტელეფონით, აქვს ბრენდირებული სავიზიტო ბარათი და სხვა.

ფრილანსერი არ არის დამსაქმებლის გუნდის წევრი. როგორც წესი ფრილანსერი საკუთარი ქონებით ასრულებს სამუშაოს, არ არის შეზღუდული სამუშაო ადგილში და არ მოეთხოვება კონკრეტული ოფისიდან მუშაობა, მისი ანაზღაურების წესი განსხვავებულია დასაქმებულის სახელფასო პროგრამისგან, არ მონაწილეობს თანამშრომლებისათვის ორგანიზებულ საღამოებში და არ სარგებლობს თანამშრომლებისათვის გათვალისწინებული ბენეფიტებით (კორპორატიული ნომერი, დაზღვევა და სხვა.)

შრომითი ურთიერთობა, როგორც წესი განგრძობადი ურთიერთობაა და არ სრულდება კონკრეტული სამუშაოს გაწევით, შრომითი ურთიერთობის დასრულების საფუძვლები მკაცრად არის კანონმდებლობით გაწერილი და ძირითად შემთხვევაში ის არ არის კონკრეტული სამუშაოს შესრულებაზე ორიენტირებული (გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც შრომითი ხელშეკრულების ფარგლებში შესასრულებელია კონკრეტული მოცულობის სამუშაო).

მომსახურების ურთიერთობა როგორც წესი ერთჯერად ხასიათს ატარებს და სრულდება კონკრეტული შედეგის მიღებით – სამუშაოს შესრულებით.

როგორ უნდა მოვიქცეთ, რომ ფრილანსერული ურთიერთობიდან არ გადავიდეთ შრომით ურთიერთობაში

პირველ რიგში უნდა გვესმოდეს, რომ რაც არ უნდა იდეალურად იყოს მომსახურების ხელშეკრულება შედგენილი, თუკი მასში აღწერილი პირობები პრაქტიკაში სხვაგვარად სრულდება, არსებობს რისკი მომსახურების ურთიერთობა დაკვალიფიცირდეს შრომით ურთიერთობად, აღნიშნულის სამართლებრივ შედეგებზე კი შესავალში ფართოდ ვისაუბრეთ. შესაბამისად, იმისათვის, რომ მომსახურების ურთიერთობა შრომითი ურთიერთობისაგან გაიმიჯნოს პრაქტიკულ დონეზე:

  • მიეცით შემსრულებელს მეტი თავისუფლება და არ განუსაზღვროთ სამუშაო საათები, როდის და რა პერიოდში უნდა იმუშაოს თქვენს პროექტზე, არამედ განუსაზღვრეთ საბოლოო შედეგის ჩაბარების თარიღი და ნაკლებად აკონტროლეთ მის მიერ სამუშაოს შესრულება ყოველდღიურ რეჟიმში.
  • არ დაუდგინოთ მკაცრი მოთხოვნები როგორ და რა მეთოდებით უნდა იმუშაოს, არამედ ხელშეკრულებით დაადგინეთ რა კრიტერიუმებს უნდა აკმაყოფილებდეს და რა ხარისხის უნდა იყოს მომსახურების შედეგად მიღებული პროდუქტი.
  • მაქსიმალურად ეცადეთ, რომ მომსახურების გაწევისას ფრილანსერმა ძირითადად გამოიყენოს საკუთარი ქონება (ლეპტოპი, ტელეფონი, მეილი, პროგრამული უზრუნველყოფა და სხვა).
  • არ მოსთხოვოთ მომსახურება მუდმივად გაგიწიოთ თქვენი სამუშაო ოფისიდან და მიეცით საშუალება თავად განსაზღვროს პროექტზე მუშაობისათვის ძირითადი სამუშაო სივრცე, გახადეთ ის თქვენი ბიზნესისგან მეტად დამოუკიდებელი.
  • თუკი იმავე საქმიანობისათვის, რომელსაც ფრილანსერს ავალებთ, კომპანიაში შრომითი ურთიერთობის ფარგლებში დასაქმებული გყავთ სხვა თანამშრომელიც ეცადეთ ფრილანსერისა და თანამშრომლის დავალებები არსობრივად განსხვავებული იყოს ერთმანეთისაგან და არ განუსაზღვროთ ფრილანსერს დასაქმებულის იდენტური ჯობ დისქრიფშენი.
  • მოერიდეთ ფიქსირებულ, ყოველთვიურ ანაზღაურებას და ანაზღაურება მიაბით უშუალოდ მომსახურების ფაქტობრივად გაწევასა და შედეგის დადგომას.
  • არ დაუწესოთ ფრილანსერული მომსახურებისათვის ალოგიკური შეზღუდვები, მაგალითად სხვა ნებისმიერი პირისათვის იმავე ან მსგავსი მომსახურების გაწევის ან სხვა პირთან შრომითი ურთიერთობის ფარგლებში დასაქმების შეზღუდვა. თუკი, თქვენთვის მნიშვნელოვანია, რომ ფრილანსერმა არ გამოიყენოს თქვენგან მოპოვებული ინფორმაცია ან თქვენთვის შექმნილი პროდუქტი სხვა პირის სასარგებლოდ (მაგალითად კონკურენტის სასარგებლოდ) მომსახურების ხელშეკრულებით შეუზღუდეთ კონკრეტულად ინფორმაციის გამჟღავნების უფლება, მოითხოვეთ ხელშეკრულების ფარგლებში შექმნილ პროდუქტზე საკუთრების უფლება და ამგვარად შეუზღუდეთ სხვა პირის სასარგებლოდ მისი გამოყენება, მომსახურების შინაარსიდან გამომდინარე (მაგალითად პროგრამული უზრუნველყოფის შექმნისას) ფრილანსერს დაუწესეთ შეზღუდვის კონკრეტული ფარგლები, მაგალითად შეუზღუდეთ კონკრეტული პროდუქტის გარკვეული პირთა წრისთვის შექმნა და სხვა.